Creabijtjes

Twee jaar geleden schreef ik al eens over mijn haakclubje, de Creabijtjes.

In de loop van de jaren wisselde de samenstelling van het clubje.

Manon ging naar de middelbare school.
Haar laatste project bij mij was deze prachtige aap, waaraan ze ook heel veel thuis haakte.

Judith en Louise kwamen er bij.
Afgelopen schooljaar zaten er zo elke donderdagmiddag na schooltijd vijf Creabijtjes bij mij te haken.
Gezellig!

De Creabijtjes in deze samenstelling is nu voorbij, want vier van de vijf kinderen hebben vorige week afscheid genomen van de basisschool. En een paar uurtjes haken na schooltijd wanneer ze op de middelbare school zitten, zal moeilijk worden. Alle kinderen hebben een ander lesrooster.

We hebben officieel een laatste Creabijtjes-middag gehad. Ik had gevraagd of de kinderen hun haakwerkjes van de afgelopen jaren mee wilden nemen. Het leek me leuk om met elkaar te kijken naar hun vorderingen.

Anouk heeft het langst bij mij gehaakt, zeker 3 jaar. Van haar eerste lapje maakte ik een mooi uiltje. Daarna volgden de sneeuwpop en het konijntje. Het paard was een groot haakproject; ze heeft er meer dan een schooljaar over gedaan. En eerlijk: ik heb haar wel eens wat geholpen. Het duurde zo lang en dat werkte niet heel motiverend. Ik vond het zo knap dat ze volhield! Haar laatste project was het mandje. Daaraan kun je zien hoe goed ze heeft leren haken. Het is zo netjes gehaakt!

Niels schoof twee en een half jaar geleden aan bij zijn nichtje. Zijn eerste project was de sneeuwpop en daarna volgde de kat. Ook hij koos daarna voor een groot haakproject waar hij meer dan een schooljaar over deed, de dolfijn. Toen de dolfijn in januari klaar was, vroeg ik me af of hij nog wel met iets nieuws moest beginnen. Hij zou stoppen na de zomervakantie en het haken aan de dolfijn was soms heel traag gegaan. Maar hij wilde nog een panda haken en ging ervoor. Hij heeft veel thuis gehaakt. Top! En toen de panda af was wilde hij nog een angry bird. Daar is hij nu nog mee bezig. Hij doet veel zelf en dat vind ik knap. Hij heeft mijn hulp bijna niet meer nodig.

Carlijn had alleen haar eerste en laatste haakwerk meegenomen en de Valentijnshartjes.
Bij haar zijn de vorderingen zo duidelijk te zien. Grote gaten en onregelmatige steken bij het biggetje van 2 jaar geleden en prachtig haakwerk van het konijn dat ze nu net klaar had. Zo mooi om te zien!

Het eerste lapje van Judith werd ook een uiltje. Zij had ook de kerstboompjes uit de doos met kerstversiering gehaald thuis. Een kerstboompje van twee jaar geleden en een van vorig jaar. Judith begon afgelopen jaar met een groot project: een tas. Daarvoor moet ze een grote lap haken. Ook dat kost doorzettingsvermogen. Hij is nog niet klaar. Tussendoor haakte ze het slakje. En ze is begonnen met een mandala, waarbij ze haakt vanaf een getekend haakschema. Dat vind ik knap! Judith haar moeder haakt ook en samen zoeken ze zulke dingen uit. Leuk hoor!

Louise schoof in het begin van dit schooljaar aan. Ze had het haken heel snel door en vond het ook leuk om thuis te haken. De octopus was haar eerste project. De tentakels lukten niet en hebben me heel wat hoofdbrekens gekost. Pas vorige week ontdekte ik wat we al die tijd fout gedaan hebben. Aan de eenhoorn heeft ze de laatste weken hard gewerkt. Ze wilde hem graag af hebben voor de vakantie. Dat is niet helemaal gelukt. Ze gaat in de vakantie lekker door haken. En dat lukt haar best in haar eentje! Ook zij heeft weinig hulp nodig.

Dit waren de persoonlijke haakprojecten van de kinderen. Maar we deden ook gezamenlijke projecten. Kerstversieringen, eierdopjes voor Pasen en valentijnshartjes.

En we haakten granny squares voor de actie in 2016 van Ingrid van de weblog Leukgemaakt.
Granny squares waar zij charitydekens van gemaakt heeft. Met een kleine bijdrage van de Creabijtjes.

Wat hebben jullie veel gedaan, Creabijtjes!
Wat hebben jullie veel geleerd!
En wat heb ik door jullie ook weer veel geleerd!

Het was super leuk en ik ga jullie missen. 💜

Groetjes, Alyt