Haakclubje

Een aantal jaren geleden leerde ik een vriendin haken. 

Haar dochter wilde het ook wel leren en kwam vanaf die tijd regelmatig bij mij op haakles.

Vorig jaar in december wilde haar neefje ook wel meedoen en had ik twee haakleerlingen.

We maakten deze mooie sneeuwpopjes.

Toen we na de kerstvakantie weer van start gingen kwamen er nog twee meisjes bij.

Zo kreeg ik een heus haakclubje.

Wat was het hier een gezellige boel elke donderdagmiddag.

Er werd serieus gehaakt.

Maar soms moest er, na ook al een lange schooldag, wel eens even stoom afgeblazen worden.

Dan werd er gek gedaan.

Zo ontstond er een clublied, werden er spelletjes gedaan of stripboeken gelezen.

 Eén keer wilde de kinderen zelfs onder de tafel haken.

Ik lag in een deuk.

Maar ... er werd gehaakt!

We zijn een aantal weken bezig geweest met het verzinnen van een naam voor dit gezellige clubje.

Het werd: Creabijtjes.

We hebben met gehaakte lossen-draden een mooie poster gemaakt van de naam.

Deze hangt nu elke donderdagmiddag voor het raam.

Gistermiddag kwamen de Creabijtjes de laatste keer voor de vakantie bij elkaar.

We hebben er samen met de moeders een gezellige middag van gemaakt en de kinderen hebben geshowd wat ze allemaal gemaakt hebben.

KIJK EENS!

Een bloemetjes, een vlindertje, een gebreid proeflapje wat nu dienst doet als boekenlegger, twee sneeuwpoppen, een kip, eierwarmers en vier beestjes: een konijn, een slak, een kat en een varkentje.

De patroontjes van de beestjes zijn van Stip en Haak.

Het patroontje van de kip vond ik bij Hilde haakt.

Het idee van de sneeuwpopjes komt van deze website. Daar staat een werkbeschrijving in het Engels.

En dan wordt er nog druk gehaakt aan een aap en een etui.

Dus we gaan na de vakantie gezellig verder.

Groetjes, Alyt