Draadkracht (vervolg)

De Draadkracht van beide Hannie's in mijn vorige bericht werkt ook door naar mij toe.

Praten over handwerken, ervaringen delen en elkaars werk bewonderen.

Of dat nu live is of via de mail het werkt heel erg stimulerend

Hannie Een (om haar nog maar eventjes zo te noemen) kreeg laatst het idee om, in plaats van truien in allerlei variaties, vesten voor Barbie te gaan breien.

Dat leverde al snel een aantal probeersels op.

 

Mooie probeersels! 

Toen Hannie ergens een bol wol vond in Barbiekleurtjes kwamen er nog vier bij.

Let even op alle variaties:

Lang en kort vest, lange en korte mouwen, capuchon, grote kraag en kleine kraag.
En deze vier allemaal met knoopsgaatjes en knoopjes

Wat een mogelijkheden! Allemaal even leuk!

Hannie had mij via mail al verteld van de vestjes en ik had al foto's gezien.

Vorige week heb ik ze opgehaald.

En zoals altijd: in het echt zijn ze nog veel mooier!

En nu komt het vervolg voor mij.

Ik ga er setjes mee maken voor de verkoop.

Het leuke is dat door het verschil van de vestjes de setjes waarschijnlijk ook allemaal anders worden.

Ik zie wel wat het leukste is bij elk vestje.
Daarin mag ik nu creatief zijn.

De eerste stap is gezet.

Ik heb er bijpassende stofjes bij gezocht.

 Hannie Twee (om haar nog maar eventjes zo te noemen) vroeg me laatst via de mail om Barbiematen.
Borstomvang, armlengte.
"Even vlug. Ik vertel je later wel waar het voor is."
Een week later lag er een dikke envelop op de deurmat.
Met erin:























een Barbieversie van het vest dat Hannie voor zichzelf breide.
Wat een verrassing! Zo leuk!
"Ik had even niets te doen en kreeg dit idee. Het is namelijk helemaal niet moeilijk om te breien."
En ik kreeg er uitleg bij hoe het moest.

Ja, en toen had ik al snel een bol wol en een rondbreinaald in de handen.
Want dat wilde ik wel even proberen.

Nu moeten jullie weten dat ik een "ouderwetse" breister ben.
Naald onder rechterarm.
Rondbreien met vier lange naalden.
Maar het andere breien trekt me altijd wel.
Als ik het anderen zie doen, kriebelt het om het ook zó te leren.
Ik heb rondbreien wel eens geprobeerd met korte naaldjes, maar daar werd ik niet blij van.
Een rondbreinaald was al in huis ... om het eens te kunnen proberen.

Dus ...
... ik bezig ...

 ... en ...

... HET LUKTE!

En wat is het leuk werk!

Al breiend ging mijn geest al weer werken: zo kan ik dit of nu kan ik dat.

Leuk!

Ik heb zelfs een beetje geoefend met breien op de continentale manier.

Toen ik mijn vestje afgehecht had, zag ik dat het nog helemaal niet goed is.

De mouwgaten zitten helemaal niet goed en zijn te groot.
De rand die averecht moest worden is recht en krult om.

En het begin is een puntje geworden.

Dus ben ik maar niet meer met de mouwen begonnen.

Zo is het niet mooi.

Maar het biedt mogelijkheden om het nog eens te proberen.

(Waar ik trouwens een gruwelijke hekel aan heb. Ik wil het liefst alles direct goed hebben.)

Hannie Een en Hannie Twee.

(En nu stop ik om jullie zo te noemen)

Jullie hebben me heerlijk aan het werk gezet!

Positief bedoeld natuurlijk.

Alleen denk ik dat ik er nu even niet mee verder ga.

Het wordt zomer.

Tijd om zomerjurken en rokjes te maken.

Daar is nog niet veel van gekomen de laatste tijd.

Na de zomer is het weer tijd voor vesten.

 Groetjes, Alyt