Crea Fair

Gistermiddag was het zover:

de Crea Fair waar ik een aantal weken druk kleertjes voor had gemaakt.

In het droge, misschien iets frisse weer, stonden er op het schoolplein van basisschool De Ploeg verscheidene tafels gevuld met creatieve maaksels van verschillende mensen.

Zelfgemaakte kaarten, haakwerk, sieraden, bloemsierkunst. 

Er was ook een glasblazer bezig.

  En daar stond ik tussen met mijn Barbiekleertjes.

 Al bij het uitstallen van de kleertjes stonden er meisjes bij de tafel de kleertjes te bekijken en te vragen naar de prijzen.

Nu had ik op de zakjes wel prijzen staan, maar op de foto's niet.

Ik werd bang dat ik, wanneer ik steeds de prijzen moest zeggen, op een gegeven ogenblik alle prijzen door elkaar zou halen.

Dus heb ik nog heel snel ook stickertjes met prijzen op de foto's geplakt.

Ik had het plan om de hoezen met foto's aan de voorkant van de tafel te plakken, maar ik had genoeg ruimte om ze er bovenop te leggen.

Dat was een goeie zet. De foto's waren zo veel beter te bekijken.

De standaards waar ik de Barbies op had staan, waren prut.

Ze zijn heel vaak omgevallen.

Ik had het maar druk met het rechtzetten van de standaards en de Barbies, die scheef gingen hangen.

Daar moet toch iets anders op te verzinnen zijn.

Maar dat waren de praktische zaken.

Even op gang komen.

Hoe doe ik dit.

Verder was het alleen maar verschrikkelijk leuk!

Bijna alle meisjes vonden de Barbie met pijpenkrullen in haar roze galajurk het mooist.

En dan de teleurstelling dat zij toch wel wat duur was.

Dan gaf ik maar gauw mijn kaartje en zei dat ze de jurk op hun verlanglijstje konden zetten.

Al die twijfelende meisjes als ze iets mochten kopen.

Een jurk of toch maar een trui of nee, toch maar .....

En dan eerst nog een keer het geld tellen.

Een volgende keer moeten er zeker meer goedkope dingen op de tafel.

Tasjes, hoeden, boa's.

Kleinigheidjes voor 1 of 2 euro.

Ja, want zelfs voor 1 euro nog iets kopen voor je zusje, terwijl de kleertjes in de schemering nauwelijks meer te zien zijn, is een serieuze zaak, die zo maar 10 minuten duurt.

Geweldig! Ik heb genoten!

Ik heb heel veel verkocht.

Ik heb veel visitekaartjes weggegeven, dus misschien krijgt het nog een vervolg.

Ik ben helemaal blij!

Doe ik het nog eens?

Ja!

Maar niet te vaak, want wat zijn de voorbereidingen en die paar uurtjes vermoeiend.

Maar de directe reacties van de mensen geven wel een kick.

Nu is het tijd om de resterende kleertjes op Marktplaats te zetten.

Want de verkoop via internet gaat gewoon door.

Groetjes, Alyt