Oud jurkje wordt langzaam nieuw

In mijn bericht van twee weken geleden zei ik, dat het patroon voor het jurkje van de stipjesstof klaar lag.
Nou, eigenlijk was het idee er, maar dat moest nog uitgevoerd worden.
Afgelopen donderdag wilde ik dat 'eventjes' gaan doen. Het werd een heel project.

Eén van de gekochte jurkjes van mijn dochter's Barbie, vond ik altijd zo mooi. Ik had al heel lang het idee, om dat jurkje eens na te maken en had daarvoor dus zelfs de stof al gekocht.
Maar even een patroontje maken van een bestaand jurkje, dat gaat toch niet zo snel.
Eerst heb ik natuurlijk toestemming gevraagd aan mijn dochter om de jurk uit elkaar te halen.
Toen ben ik gaan zitten meten. Omdat de jurk in de zijnaden gerimpeld is, wilde ik die naden goed meten, voordat ik hem uit elkaar ging halen. Daarbij stuitte ik al op wat verschillen in lengte van de zijnaden en de mouwopeningen aan de linker- en de rechterkant.
Daarna heb ik de jurk nog eens goed van alle kanten op de foto gezet.
Pas toen durfde ik hem uit elkaar te halen.




Toen ik de jurk uit elkaar had en de lapjes plat gestreken had, ontdekte ik dat hij eigenlijk helemaal scheef was. Het bovendeel van de jurk was links langer dan rechts en er mistte een hele hap uit de bovenrand van de rok. Was het patroon zo of was dit de massaproductie?

Op de foto van de achterkant van de jurk is het scheve wel wat te zien.

Ik had in het hoofd, dat het een jurkje moest worden met een verlaagde taille. Wat moest ik nu met een scheef patroon?



Dus ben ik gaan zitten tekenen, meten en vergelijken.
Sommige details, die ik leuk vond, heb ik weer gebruikt, zoals de rimpels in de zijnaad en de siernaad aan de linkerkant. Andere dingen heb ik veranderd, zoals de scheve rokaanzet.

Ik heb verscheidene patroontjes getekend, voordat ik tevreden was.




Omdat ik nu helemaal niet meer wist of dit een goed patroon was, wilde ik nog niet direct mijn mooie stofjes gaan gebruiken. Dus heb ik een oud katoentje uit de kast gepakt en daar eerst maar eens het bovenstuk van genaaid. Ik deed natuurlijk alles in de verkeerde volgorde, want dáár had ik nog niet over nagedacht, maar ik kreeg steeds meer een beeld van het eindresultaat.
Tenslotte nóg een keer het bovenstuk geknipt en genaaid, daarbij de goede werkvolgorde opgeschreven en aan dit bovenstuk een rok genaaid.

Een hele dag geprutst en dit was het resultaat.
Mijn dochter en ik hebben de jurk kritisch bekeken en vinden dat er nog een klein stukje van het bovenstuk af mag. Verder zijn we heel tevreden. Ja, ik heb soms een prettig kritische meedenker. Dat vind ik heel fijn.

En nu nog de jurk maken van de leuke stipjes stof.
Mijn vingers jeuken om te beginnen!
Ik hou jullie op de hoogte.

Groetjes, Alyt